به گزارش «دنیای اقتصاد»، بهطور کلی قیمت آپارتمانهای نقلی و ریزمتراژ که مساحت آنها از 60 مترمربع فراتر نمیرود، بالاتر از میانگین قیمت هر منطقه پیشنهاد میشود. یکی از بزرگترین گروه متقاضیان این آپارتمانها زوجهای جوان هستند که با بودجه محدود تلاش میکنند گزینه مناسبی در بازار مسکن بیابند و خانهدار شوند. بسیاری از زوجهای جوان با تجمیع مبلغ ودیعه مسکن خود و قدری پسانداز و نیز با تجهیز به وام مسکن بودجهای بین 150 تا 250 میلیون تومان گردآوری و بر این اساس خانه مناسب بودجه خود را جستوجو میکنند. طبعا بودجه محدودتر با آپارتمانهای کوچکتر تناسب بیشتری دارد و همین موضوع سبب میشود مالکان قیمت بالاتری پیشنهاد دهند؛ چراکه بسیاری از متقاضیان خرید آپارتمانهای ریزمتراژ با توجه به بودجه محدود خود ناچار هستند به شرایط قیمتی مذکور تن دهند و امکان شیفت کردن به فایلهای با مساحت بیشتر و در عین حال قیمت پایینتر به ازای هر مترمربع را ندارند.
اما به رغم این سنت همیشگی در بازار مسکن، طی هفتههای سپری شده از سال جدید بسیاری از آپارتمانهای ریزمتراژ با قیمتهای مناسب و عمدتا پایینتر از میانگین قیمت آپارتمان در منطقه فایل شدهاند. البته مشاوران املاک اعتقاد دارند این رفتار در نوسازهای با مساحت حداکثر 60 مترمربع صدق نمیکند و صرفا به مالکان آپارتمانهای چندسال ساخت تعلق دارد. تحلیل واسطههای ملکی این است که عدهای از مالکان آپارتمانهای چندساله ریزمتراژ که قصد بهبود محل سکونت خود را دارند، تلاش میکنند ظرف اردیبهشت و نهایتا خرداد ماه ملک خود را فروخته و آپارتمان جایگزین را بخرند تا از هرگونه تلاطم قیمتی احتمالی بهواسطه انتخابات ریاست جمهوری در امان بمانند. از این رو آنها حاضر هستند آپارتمان خود را با قیمت متناسب با نرخ عمومی مسکن در منطقه (و بدون قیمتگذاری بالاتر بهواسطه امتیاز ریزمتراژ بودن) عرضه کنند تا هرچه زودتر در ثبات نسبی حاکم بر معاملات که اعتقاد دارند شاید پایدار نباشد، خرید خود را نیز انجام دهند.
منبع: دنیای اقتصاد