چنانچه آب و مواد نیترات و آمونیاک وارد محفظه قوس تونل توحید که مملو از میلگرد و آهن می باشد،شود،هوا و آب که با هم مخلوط شود باعث زنگ زدگی آهن می شود.

 مهندس حسین ابوتراب کارشناس ارشد سازه و بتن،در خصوص علت فنی-مهندسی نفوذ آب به دیواره های بتنی تونل توحید اظهار داشت:به طور کلی نفوذ آب به دیواره ها و چداره های بتنی تونل توحید که از کمتر از 5 سال است از عمر آن می گذرد نشان دهنده ضعف مهندسی و عدم مطالعات دقیق بر این پروژه بوده است.البته نشت آب و یا فاضلاب به چداره های آن می تواند به دلایل متعددی باشد.

وی در ادامه افزود:در گذشته واحدهای مسکونی تهران برای دفع فاضلاب خود،از چاه های عمقی استفاده می کردند.آثار و تبعات زیادی در اثر ایجاد و حفر چاه های فاضلاب برای سطوح زیرزمینی آب تهران بوجود آورده است.به طوریکه آب فاضلاب در سطوح پایینی زمین تهران با آب قنات ها یکی شده است و در بسیاری از ساخت و سازها هنگامی که در زمان گودبرداری به آب قنات ها دسترسی پیدا می کردند،یا آن را کور کردند و یا این که فاضلاب همان ساختمان را به سمت آب قنات هدایت می کردند.

کارشناس مسائل فنی-مهندسی شهری با بیان این که در زمان احداث پروژه بزرگ عمرانی در کلانشهر تهران بایستی به مکانیک خاک تهران توجه خاصی می شد خاطرنشان کرد:زمانی که پروژه بزرگی مانند تونل می خواهیم احداث کنیم،بایستی به تمامی جوانب و آزمایشات مربوطه جهت شناسایی وضعیت خاک و آب آن منطقه موردنظر توجه ویژه داشت.

مهندس حسین ابوتراب در ادامه تصریح داشت:مهندسان و طراحان پروژه تونل توحید بایستی ابتدا به این موضوع واقف می بودند که وضعیت خاک و تعداد چاه های فاضلاب و قنات های سر راه میدان توحید تا ابتدای بزرگراه نواب چگونه است و سپس برای هدایت چاه های آب موجود در آن منطقه بررسی و برنامه ریزی دقیق می کردند که دچار چنین وضعیتی برای نفوذ آب به ستون ها و چداره های این تونل بوجود نمی آمد.

وی گفت:در کشورهای پیشرفته جهان به دلیل این که بارندگی در این مناطق بسیار است،زمانی که می خواهند زیرگذر و یا تونلی احداث کنند،ابتدا مکانیک و وضعیت آب های زیرزمینی منطقه را مورد بحث و بررسی قرار می دهند.چنانچه از وجود آب های زیرسطحی مطمئن شدند،موضوع عایق بندی و هدایت آب فاضلاب و یا قنات را در دستور کار قرار می دهند.در پهنه شهر تهران این موضوع صادق است که چنانچه آب به یک جسم سخت برخورد کند،راه خود را تغییر می دهد و باعث ایجاد خسارت های جبران ناپذیری خواهد شد.

کارشناس مسائل فنی-عمرانی شهری در ادامه تصریح داشت:به طور کلی عمده ترین مواد اولیه و متریال که در احداث پل ها و زیرگذرها در کلانشهر تهران استفاده می شود،فلز چه به صورت میلگرد و چه به صورت آهن استفاده می شود و زمانی که با بتن مخلوط می شود،به صورت سازه پل و یا تونل ایجاد می شود.

ابوتراب اظهار داشت:به طور کلی میلگرد و آهن در مقابل آب بسیار ضربه پذیر و آسیب پذیر است. پایه های زیر قوس تونل توحید که به صورت استوانه ای شکل بارگذاری شده است،مملو از میلگرد و آهن می باشد و نبایستی به درون آن آب وارد شود.حال چنانچه آب و مواد نیترات و آمونیاک وارد محفظه قوس تونل توحید که مملو از میلگرد و آهن می باشد،شود،هوا و آب که با هم مخلوط شود باعث زنگ زدگی آهن می شود.با عایق بندی صحیح تونل می شد از نفوذ آب به سطوح و پایه های تونل توحید جلوگیری کرد.زمانی که آهن دچار پوسیدگی می شود،خود به خود استحکام بتن و سازه تقلیل می شود و باعث ترک سازه خواهد شد.زمانی که ترک و درز ایجاد می شود،راه آب به ترک ها نفوذ می کند.البته ترک ها و درزهای ایجاد شده در تاج این تونل با بار ترافیکی که در بالای تونل وجود دارد،مزید بر علت می شود و سازه را دچار تنزل می کند.

وی درباره راه حل عدم نفوذپذیری آب به ستون ها و جداره های تونل توحید نیز گفت:بایستی ابتدا نقشه های اجرایی را مجددا بازبینی کرد و تمامی سیاست های اجرایی مربوط به احداث این تونل را مورد بررسی قرار داد و سپس راه حل را برای آن تعریف کرد.