اصول ساختن دودكش

دودكش مجرايى است كه با هدايت و خارج كردن دود و گازهاى حاصل از سوخت بخارى و اجاق گاز و موتورخانه باعث احتراق بهتر شده و موجب جلوگيرى از آلودگى هواى داخل ساختمان مى گردد.

ضوابط ساختن دودكش:

- سطح مقطع لازم براى دودكش متناسب با ارتفاع آن شكل مقطع، ميزان سوخت و نوع مواد سوختنى است.

- مناسب ترين مقطع براى دودكش مقطع دايره و سپس مربع است.

- جدار داخلى دودكش بايد صاف و مستقيم باشد.

- بهترين نوع دودكش لوله هاى آزبست سيمانى مى باشد.

- در مواقعى كه دودكش منحرف مى شود زاويه انحراف حداقل 45 درجه باشد.

- بهترين موقعيت براى لوله دودكش ديوارهاى داخل ساختمان است.

- اندازه مقطع دودكش بستگى به سرعت دود دارد.

- هرچه دودكش بلندتر باشد مكش بيشترى دارد.

- انتهاى دودكش بايد از بلندترين نقطه ى ساختمان، يك متر بلندتر باشد .

- در ساختمان هايى با سقف شيب دار بايد ارتفاع دودكش از بلندترين نقطه سقف شيب دار نيز تجاوز نمايد.

- در صورتى كه ارتفاع دودكش در سقف هاى شيب دار زياد باشد براى نگهدارى دودكش آن را به وسيله تسمه هايى به سقف مى بندند.

- از يك مجراى دودكش نبايد براى بيش از يك مصرف كننده حرارتى استفاده شود.

- در محل اتصال لوله ها به يكديگر از وجود درز جلوگيرى شود تا مانع ورود هواى سرد به داخل لوله دودكش گردد.

پر كردن درز لوله ها

انواع مختلف کلاهک دودکش ها