فرودگاه قلعه مرغی تهران که در سال 1922 در زمینی 300 هکتاری در جنوب تهران افتتاح شد اولین فرودگاه ایران است.وقتی که شهردار تهران به قصد ساخت پارک تفریحی تصمیم به تخریب دیوارهای این فرودگاه نظامی گرفت،طراحی این پروژه در قالب مسابقه درآمد.در نهایت طراحی به علی قربانی،علی کشفی و حسین شیرازیان واگذار شد.

یکی از اهداف طراحان القای معماری نوظهور ایرانی در کنار معماری قرن 21م در کار است.بر این اساس دو نکته در کار مد نظر قرار گرفت:اول طراحی ورودی به شکلی که هم برای رهگذران حالت دعوت کننده داشته و هم معرف خود کار و شهر تهران باشد.دوم اینکه این دروازه ورودی باید با فضای اصلی پارک هماهنگی داشته و افراد بتوانند قبل از ورود به پارک تفریحی در ان مکان استراحت کنند.ورود وسایل نقلیه به پارک،به جز برای اشخاص مهم،ممنوع است.

با بررسی ویژگی های زمین و کاربری قبلی آن ساختار اصلی پارک در دو کلمه خلاصه شد:بزرگ و روشن.ایده معرفی شهر تهران به شکل یک صفحه شیشه ای در ورودی پیاده شده که ماکت ساخته شده شهر در زیر آن قرار گرفته و رهگذران می توانند روی آن راه رفته و کل شهر را از بالا به شکل پلان تماشا کنند.

فرم ورودی یک صفحه مثلثی ست که بالاتر از زمین قرار گرفته است.این صفحات تا شده استعاره ای از بالهای هواپیماست.شبکه های چوبی و نورپردازی تعبیه شده در آنها با سایه روشنی که ایجاد می کند،فضای دل انگیزی را برای بازدید کنندگان به وجود می آورد.در کنار آن راه رفتن روی ماکت شهر و صفحه شیشه ای به انسان حس شورانگیز پرواز را می دهد.