ضـــوابـــط تکمیلی نورگيرها:

1. توضیح نحوه ساخت ساختمانها و لزوم وجود نورگیرها جهت تامین نور بهداشتی فضاهای داخلی ساختمانها.
2. در ساختمانهای مسکونی و به جهت افزایش بهره وری آنها، چنانچه مساحت و ابعاد پاسیو از استاندارد تعیین شده ذیل کمتر نگردد، سطح آنها جزء زیربنا و تراکم محسوب نمی شود.
3. استانداردهای قابل قبول پاسیو برای ساختمانهای مسکونی و حداکثر تا 5 طبقه مسکونی:

الف) برای املاک با مساحت عرصه 200 متر مربع و بیشتر( پس از اصلاحی):

-          حداقل مساحت قابل قبول نورگیر جهت اتاقهای اصلی ( خواب- هال و پذیرایی- نشیمن) : 12 متر مربع با حداقل عرض 3 متر.

-          حداقل مساحت قابل قبول نورگیر جهت آشپزخانه 6 متر مربع با حداقل عرض 2 متر.

ب) برای املاک با مساحت عرصه کمتر از 200 متر مربع( پس از رعایت اصلاحی):

- حداقل مساحت قابل قبول نورگیر جهت اتاقهای اصلی 6% مساحت عرصه(پس از اصلاحی)

- حداقل مساحت قابل قبول نورگیر جهت آشپزخانه 3% مساحت عرصه(پس از اصلاحی)

تذکر: در هر دو حالت فوق حداقل عرض نورگیر باید 2 متر باشد.( حداقل 2 متر از پلاک مجاور)

4. در مجتمعهای مسکونی( دارای بیش از دو واحد مسکونی) و حداکثر تا 6 طبقه از کف:

-          چنانچه اتاقهای اصلی از دو واحد مسکونی مستقل، از یک حیاط خلوت نور می گیرند، فاصله پنجره های مقابل آنها از یکدیگر، حداقل باید 6 متر باشد.

-          چنانچه آشپزخانه و اتاقهای اصلی از دو واحد مسکونی مستقل و یا آشپزخانه آنها از یک حیاط خلوت نور می گیرند، فاصله پنجره های مقابل آنها از یکدیگر، حداقل 4 متر باشد.

5. فضاهایی که جهت تهویه و نوردهی ( برای سرویسهای بهداشتی) و یا عبور لوله های تاسیساتی و کانال کولر و غیره، تعبیه می گردند و فاقد ابعاد و مساحت های حداقل و استاندارد می باشند و به عنوان داکت محسوب می گردند، مساحت آنها جزء زیربنا و تراکم منظور می گردد.
6. برای ساختمانها و مجتمعهای غیر مسکونی ( از قبیل تجاری- اداری و ...)، در صورتیکه مساحت نورگیر طراحی شده، 25 متر مربع یا بیشتر باشد جزء زیر بنا و تراکم محسوب نمی گردد.
7. در مواردی که نورگیرها در کنار ملک طراحی شده و در مجاورت درز انقطاع قرار می گیرند عرض ملاک عمل آنها جهت تعیین حداقل های 2 و 3  متر از مجاورت دیوار همسایه در نظر گرفته می شود.

*( درز انقطاع استاندارد نیز جزء زیربنا و تراکم محسوب نمی گردد.)

8. فضاهای روبازی که به گذر یا حیاط مشرف می باشند حد مساحت و ابعادی ندارند، با هر ابعادی که طراحی شوند مساحت آنها جزء زیربنا و تراکم منظور نمی گردد.

* البته چنانچه در طرفین اینگونه نورگیرها واحدهای مستقل مسکونی احداث گردند رعایت ضوابط حداقل    فاصله از یکدیگر الزامی است.

9. در صورت احداث بالکن داخل پاسیو، حداقل فاصله لازم ، بعد از بالکن تا پنجره و یا بالکن مقابل، ملاک عمل است.

10.                       در بناهایی که پنجره های آنها بر اساس ضوابط و مقررات جاری طراحی و تعبیه شده و از طریق نورگیر يا حیاط خلوت مشرف به حیاط همسایگان می باشند( مثل نورگیرهایی که در شمال پلاکهای شمالی طراحی می شوند) براساس مصوبه دویست و شصت و نهم شورای اسلامی شهر، استفاده از پنجره بازشو تا ارتفاع یکصد و هفتاد سانتی متر(1/70 متر) مجاز نبوده و مالکین ملزم به استفاده از شیشه های مشجر تا ارتفاع 170 سانتی متری می باشند و استفاده از شیشه های معمولی و یا پنجره بازشو فقط ارتفاع 1/70 سانتی متر به بالا مجاز می باشد.

      ثانیاً حداکثر ارتفاع دیوار نورگیر با مصالح اساسی 3 متر است  و مابقی ارتفاع باید با مصالح غیر                   اساسی و سبک ( نبشی- شیشه و ...) رفع مشرفیت گردد.

11. نورگیری زیر زمین ها:

زیر زمین به طبقه ای از ساختمان گفته می شود که بیش از نیمی از ارتفاع آن پایین تر از تراز کف گذر یا گذرهای اصلی باشد و ارتفاع سقف آن ( کف طبقه همکف) حداکثر 1/20 متر از کف گذر یا گذر اصلی بالاتر باشد، بنابراین پس از کسر ضخامت سقف، حداکثر میزان نورگیری زیر زمین از کف گذر، 90 سانتی متر است.

* در زمین هایی که دارای شیب می باشند و ارتفاع مجاز سقف زیرزمین از کف گذر اصلی رعایت شده ولی به علت شیب طبیعی زمین ارتفاع نورگیری آنها، نسبت به حیاط یا گذر فرعی مشرف به ملک، بیش از حد مجاز شده باشد، به شرطی که نوع استفاده از آن مجاز باشد، تخلف محسوب نمی گردد.      

نحوه مترکشی و محاسبه زیربنا :

منظور از سطح زیربنای هر طبقه، کل مساحت بنای آن طبقه با احتساب سطح اشغال شده توسط دیوارها، راه پله ها و داکتها می باشد. به عبارت دیگر مترکشی پشت تا پشت دیوارها انجام می گردد.

فقط در خصوص بالکن ها و به جهت تشویق مردم جهت احداث بالکن و ارتقاء کیفیت ساختمانهای مسکونی مساحت بالکن های مسقف تا عمق 3 متر به شرح ذیل جزء زیربنا و تراکم طبقه محسوب می گردد:

* چنانچه عمق بالکن بیش از 3 متر باشد، کل مساحت بالکن جزو زیربنا محسوب می گردد.

* نحوه محاسبه بالکن ها توسط اداره ثبت با نحوه محاسبات شهرداری متفات است و ثبت در هر صورت کل مساحت بالکن را جزء زیر بنا محسوب می نماید.

ضـــوابـــط پاركينـــگ:

1. تامين پاركينگ در 40% فضاي باز (طي سالهاي 69-67) و لغو بعدي آن

2. تامين پاركينگ در فضاي باز مازاد 40%

3. آخرين بخشنامه ملاك عمل در خصوص پاركينگ، بخشنامه مرداد ماه 84 است كه با شكل همراه است.

4. بحث پاركينگها در اينجا صرفاً پاركينگهاي معمولي است مبحث پاركينگهاي طبقاتي بحث متفاوتي است كه مجدداً ضوابط آنرا تهيه و جهت تصويب به كميسون ماده پنج فرستاده ايم. (شيب مجاز 12-11%)

5. پيش بيني در ورودي پاركينگ از داخل پخ تقاطع دو گذر ممنوع است.

6. حداقل عرض درب ورودي قابل قبول براي پاركينگهاي با تعداد كمتر از 25 واحد 3 متر مي باشد، لكن در ساختمانهاي قديمي و به جهت ايجاد تسهيلات تامين پاركينگ تا 60/2 متر نيز پذيرفته ايم.

7. حداقل عرض درب ورودي پاركينگهاي بيش از 25 واحد يا مساحت 1000 متر مربع كه داراي يك رمپ ورودي هستند 5 متر قابل قبول است.

8. حداقل عرض مفيد شيب رامپ دسترسي اتومبيل به پاركينگ در پاركينگهاي كمتر از 25 واحد حداقل 5/3 متر و در پاركنيگهاي بيش از 25 واحد، 5 متر است مگر اينكه دو راه ورود و خروج هر يك به عرض 5/3 متر پيش بيني شود.

9. از هر گذر ماشين رو فقط يك در ورودي پاركينگ مجاز است بجز در زمين هاي با بر بيش از 20 متر كه دو درب بلامانع است.

10. براي املاك داراي چند بر از هر گذر ماشين رو يك راه مجاز است ولي در صورتيكه از يك گذر قصد تامين پاركينگ داشته باشد گذر كم ترددتر (كم عرض تر) را پيشنهاد مي كنيم.

11. حداقل ارتفاع ورودي پاركينگ معمولي جهت عدم سرگيري 80/1 متر.

12. حداكثر ارتفاع پاركينگ در پيلوت 40/2 متر و در زيرزمين 60/2 متر.

13. حداكثر درصد شيب رامپ جهت تردد اتومبيل، 15% مي باشد. تعريف شيب:

عبارتست از نسبت اختلاف ارتفاع ميان دو نقطه ابتدايي و انتهايي به فاصله افقي دو نقطه (به عبارت ديگر درهر يك متر طول چقدر تغيير ارتفاع داريم).

14. در شيبهاي قوس دار، شعاع گردش رامپ حداقل 5/6 متر ملاك عمل مي باشد (آكس رامپ)(مركز قوس داخل حدود ملك بايد قرار گيرد).

15. فضاي لازم جهت يك واحد پاركينگ در فضاي باز مازاد 40% بشرط امكان مانور، 15 متر مربع است.

مشروط بر اينكه اين فضا در حريم خطوط انتقال برق فشار قوي نباشد تامين پاركينگ مقدور است.

16. از مجموع كل پاركينگهاي مورد نياز، فقط يك واحد به صورت مزاحم يك واحد ديگر، آنهم صرفاً در ساختمانهاي مسكوني قابل پذيرش است (در زيرزمين – پيلوت يا مازاد فضاي باز 40%).

17. مانور اتومبيل از دهنه آكس به آكس (3 به 5) يا (5 به 3) قابل قبول است.

18. فضاي قابل قبول جهت ايست يك واحد پاركينگ عادي داخل به داخل 5/2 * 5 مترمربع مي باشد

* دو تا كنار هم عرض 4/5 متر داخل به داخل

19. دقت شود طول و عرض لازم جهت ايست اتومبيلها را همواره داخل به داخل ديوارها يا ستونها متركشي و محاسبه مي كنيم.

20. عرض لازم جهت ايست يك واحد پاركينگ ويژه معلولين 3/5 متر است.

21. حداقل ارتفاع لازم جهت ايست پاركينگ معلول 2/40 متر است (به علت مانور ويلچر)

22. در پلاكهايي كه پيلوت و زير زمين تواماً احداث مي شود احداث شيب مثبت (معكوس) جهت نورگيري زيرزمين تا حد مجاز 90 سانتي متر بلامانع است (طبق بند يك صورتجلسه 200 كميسيون ماده پنج و بخشنامه 10232/10 مورخ 15/4/67 )

23. شيب هايي كه جهت دسترسي معلولين به طبقات و يا پاركينگ، طراحي مي شوند داراي شرايط و ويژگيهاي متفاوتي است از جمله اينكه حداكثر درصد شيب 8% و حداكثر طول آن 8 متر از 8 متر به بعد شيب بايد به 5% تقليل يابد و تا طول 10 متر بلامانع است.

حداقل عرض آن 1/20 متر و در شيبهاي قوسي 1/40 متر است. در طول بعد از 5 متر بايد ايستگاه استراحت داشته باشد و . . . كه در مبحث ضوابط معلولين مفصلاً صحبت خواهد شد.

24. در مجتمع هاي مسكوني بيش از 20 واحد، بايد 5% پاركينگها به پاركينگ معلولين اختصاص يابد.

25. با توجه به اهميت حفظ فضاي سبز و درختان موجود، گزارش كليه درختان موجود در حاشيه معابر و يا داخل ملك با تعيين محل دقيق آنها، ضروري است تا مهندس كنترل نقشه هنگام تصويب نقشه ساختاني آنرا مدنظر قرار دهد تا ورود اتومبيل و يا احداث شيب، مستلزم قطع درختان نشود (7976/811 مورخ 14/8/80)

26. شيب پيش بيني شده در فضاي باز جهت دسترسي به پاركينگ جزء زيربنا و تراكم منظور نمي گردد.

27. زيرزمين و پيلوتي كه جهت تامين پاركينگ احداث مي گردند، جزء زيربنا محاسبه ولي جزء تراكم منظور نمي گردند.

28. چنانچه در محاسبه تعداد پاركينگ مورد نياز، عدد اعشاري بدست آيد جهت تامين پاركينگ به عدد صحيح بعدي گرد مي شود، ولي اگر قابليت تامين پاركينگ وجود نداشته باشد در محاسبه عوارض كسري پاركينگ، همان عدد اعشاري بدست آمده ملاك عمل مي باشد.

29. از آنجا كه طبق مصوبه دويست و پنجاه و چهارمين جلسه شواراي اسلامي شهر تهران و به جهت تشويق سازندگان بنا به تامين پاركينگ هر چه بيشتر در ملك، تامين پاركينگ هاي اضافي مورد قبول قرار گرفته و مشمول عوارض زيربنا نمي شوند بنابراين مامور بازديد موظف است كليه پاركينگ هايي را كه طبق استاندارد، تامين مي باشند اعلام نمايد.