چاه جذبی فاضلاب چیست؟

یکی از موارد مهم در صنعت ساختمان، سیستم دفع فاضلاب بوده که به دو صورت سیستم فاضلاب شهری و سیستم چاه اجرا می گردد. لیکن در کمال تاسف بدلیل ضعف و نقصان سیستم فاضلاب شهری در تهران و اکثر شهرهای میهنمان، همچنان از روش چاه استفاده می گردد که البته مضرات زیست محیطی و سلامتی آن بر کسی پوشیده نیست.

در نقشه های ساختمانی متاسفانه دیتیلی بابت چاه داده نمی شود و متاسفانه طراحی و مهندسی آن بوسیله مقنی (چاه کن) عمدتا انجام می شود. لذا در این مطلب به درج مواردی در این خصوص می پردازیم به امید آنکه مورد استفاده دوستان  و سازندگان محترم واقع شود.

انتخاب نوع دفع و چاه بستگی به جنس خاک و نوع زمین و سطح آب زیر زمینی منطقه داشته و در مناطقی که خاک آن به میزان کافی شن و ماسه یا خرده سنگ داشته باشد از چاه جذبی و در مناطقی که خاک آن حاوی رس فراوان یا خاصیت باتلاقی بوده یا سطح آب زیر زمینی بالا باشد (در صورت عدم وجود سیستم فاضلاب شهری) از چاه (مخزن) سپتیک استفاده می گردد.

چاه جذبی از سه بخش زیر تشکیل شده است:

۱- گلدونی

به دهانه چاه که شکل گلدون داشته (مخروطی یا قیفی) گلدونی گویند و در واقع گلدونی محل جمع آوری فاضلاب و استقرار انتهای لوله های فاضلاب و  وظیفه هدایت فاضلاب به چاه را دارد.

۲- میله

گلوه به قطر ۸۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر که تا سطح لایه نفوذ پذیر خاک عمق داشته را میله گویند.البته بهتر است جهت کاهش اثرات منفی حفر چاه بر سازه ساختمان ،همواره حداقل عمق میله ۶ متر باشد.

۳- انباره

مخزن گنبدی شکل چاه که در لایه نفوذ پذیر خاک حفر می گردد را گویند و وظیفه آن جمع آوری فضولات و جداسازی آب از فاضلاب توسط نشت در لایه های نفوذ پذیر خاک می باشد.

لازم بذکر است حتما باید آب باران و سطحی از چاه فاضلاب انسانی جدا بوده و بهتر است حد الامکان چاه مربوط به آب باران از چاه فاضلاب انسانی دور باشد.