دیوار برشی فولادی (SPSw) (Steel Plate Shear wall)
دیوار برشی فولادی (SPSw) (Steel Plate Shear wall)
نمونه های اجرا شده دیوار برشی فولادی
دیوارهای برشی فولادی (SPSW) برای گرفتن نیروهای جانبی زلزله و باد در ساختمان ها، بویژه در ساختمان های بلند در سه دهه اخیر مطرح و مورد توجه قرار گرفته اند. این دیوارها از ورق فولادی که توسط تیرها و ستون ها احاطه شده است، تشکیل گردیده اند که دارای همه خصوصیات خوب سیستم های مهاربندهای متمرکز (CBF) مانند X و V شکل و سیستم های خارج از مرکز (EBF) بوده و در بسیاری از موارد بهتر عمل می کند.
دیوار برشی فولادی مرکب (Steel Plate-Reinforced Concrete) (SPRC)
این سیستم شامل پانلهای مجزاست که هر پانل در داخل دو تیر و ستون جانبی قرار گرفته است. مقاومت مجموعه نیز پس از کمانش ورق فولادی از طریق عمل میدان کشش قطری بوجود آمده در ورق فولادی در ترکیب با عمل خمشی قاب تامین می شود. این سیستم نوین در عین حال که قابلیت سایر سیستمهای مقاوم در برابر بارهای جانبی، مانند قاب خمشی، مهاربندی هم محور و مهاربندی برونمحور را دارا میباشد به لحاظ میزان مصرف فولاد و همچنین اجرای ساده تر و سطح تمام شده تمیزتر برتر از سایر سیستمها می باشد.
ستون های مرکب فولادی-بتنی (CFT و SRC)
این سیستم را با عباراتی چون سیستم مركب و یا دوگانه معرفی می كنند. امروزه سیستم های مركب به صورت موفقیت آمیزی در ستون ها، تیرها و دالهای با دهانه های متوسط و بزرگ در ساختمان ها و همچنین در پایه و تیرهای پلها مورد استفاده قرار می گیرند. ستون های مركب نه تنها مزایای بسیاری در ساخت (بخصوص سرعت و اقتصاد) دارند بلكه باعث بهبود قابل توجهی در خواص مكانیكی اعضای سازه ای در مقایسه با اعضای بتن مسلح و فولادی تنها می شوند.
مهاربندهای کمانش تاب (BRB) (Buckling Restrained Brace)
قابهای مهاربندی کمانش تاب (BRBFs) نوع خاصی از قابهای مهاربندی همگرا هستند که از کمانش مهاربند در آنها با تمهیدات خاصی جلوگیری شده است. این نوع مهاربندها هسته ای فولادی و شکل پذیر است که برای جاری شدن در فشار و کششی طراحی شده است و برای حذف کمانش کلی در فشار، هسته فولادی آن درون غلافی از جنس فولاد قرار می گیرد و درون این غلاف با ملات یا بتن پر می شود.
جداسازهای لرزه ای (Base Isolation)
جداساز لرزه ای، یک روش طراحی لرزه ای مقاوم است که به جای افزایش ظرفیت لرزه ای سازه، بر مبنای مفهوم کاهش نیاز لرزه ای قرار دارد. استفاده صحیح از این فناوری سبب بهبود رفتار سازه ها شده و رفتار سازه در حین زمینلرزه های بزرگ، عمدتاً در محدوده ی ارتجاعی باقی می ماند. در این سیستم به جای مقابله با زلزله در ساختمان ها، سازه را با زلزله همراه میکنیم. یعنی در مواقعی که زلزله به وقوع می پیوندد، سازه به جای اینکه مثل یک جسم صلب با نیروهای زلزله مقابله کند، در ارتعاشات با زلزله همراه می شود ، نیروهای زلزله را جذب می کند و در حقیقت سازه میرا می شود. به این نوع سازه ها، سازه های دینامیکی می گویند. امروزه در جهان سازه های دینامیکی فراوانی وجود دارد که خود انواع مختلفی دارند.
جداسازهای اصطکاکی آونگی (FPS) (Friction Pendulum System)
جداسازهای اصطکاکی آونگی از خصوصیات آونگ برای افزایش دوره تناوب سازه و جلوگیری از تشدید نیروهای زلزله استفاده می کنند. دوره تناوب این جداساز به سادگی با انتخاب شعاع انحنای سطح مقعر بدست می آید و مستقل از جرم سازه می باشد. در این جداساز حرکات پیچشی سازه به حداقل ممکن می رسد، زیرا مرکز سختی جداسازها بطور اتوماتیک در محل مرکز جرم سازه قرار می گیرد. این جداسازها دارای خواص تطبیق پذیری هستند که می تواند پاسخگوی نیازهای متفاوت ساختمان ها، پل ها و تجهیزات صنعتی باشد.
میراگرها (مبانی و تئوری) (Dampers)
در سالهای اخیر استفاده از سیستمهای جاذب انرژی (میراگرها) به عنوان سیستم های قابل اعتماد در طرح مقاوم لرزه ای در بعضی از کشورها نظیر آمریکا، مکزیک، ایتالیا و نیوزلند مرسوم شده است. سیستم های جاذب یا مستهلک کننده انرژی بر پایه افزایش میرایی ساختمان بنا شده اند. مهمترین تاثیر میرایی،کاهش دامنه نوسان و پاسخ ساختمان نسبت به نیروهای وارده است و بدین وسیله قسمت عمده ای از انرژی ارتعاشی را قبل ازرسیدن پاسخ سازه به حد نهایی به هدر می دهند.
میراگرهای اصطکاکی(Friction Dampers)
میراگرهای اصطكاكی یكی از انواع وسایل اتلاف انرژی است كه عملكرد خوبی در كاهش نیروهای دینامیكی ورودی به سازه داشته و از جمله اقتصادی ترین آنها نیز به شمار می آیند. این میراگر در حقیقت یك اتصال ساده با پیچ اصطكاكی است كه سوراخهای آن لوبیایی شكل با طول بلند است. بدیهی است اصطكاك موجود مابین سطوح تماس، مانع از حركت اتصال می شود. اما هنگامی كه اتصال لغزش كند، درصدی از انرژی ورودی صرف مقابله با نیروی اصطكاك شده و تولید انرژی گرمایی و حرارت می كند. به عبارت دیگر درصدی از انرژی ورودی در اتصال مستهلك می گردد.