فواصل مجاز پیچ از لبههای کارخانهای و برش خورده صفحات روکش دار گچی
فواصل مجاز پیچ از لبههای کارخانهای و برش خورده صفحات روکش دار گچی:
فاصله مجاز اجرای پیچها بر روی صفحات گچی در ساختارهای سقف 17 سانتیمتر می باشد.در ساختارهای دو لایه، فاصله مجاز اجرای پیچ ها در لایه اول (لایه زیرین) را می توان حداکثر تا سه برابر (50سانتیمتر) افزایش داد، مشروط بر این که لایه دوم (لایه پوششی نهایی) در همان روز نصب شود. برای پوشش کاری با صفحات با ضخامت 20 میلیمتر و بیشتر، اجرای پیچ ها در لایه اول را می توان حداکثر تا دو برابر 30(سانتیمتر) افزایش داد.
فاصله مجاز اجرای پیچ ها بر روی صفحات گچی در ساختارهای دیوار 25 سانتیمتر می باشد.در ساختار های دو لایه، فاصله مجاز اجرای پیچ ها در لایه اول را میتوان حداکثر تا سه برابر (75سانتیمتر) افزایش داد.در صورت استفاده از صفحات با ضخامت 20 میلیمتر و بیشتر، فاصله مجاز اجرای پیچها در لایه زیرین 60 سانتیمتر و در لایه نهایی 20سانتیمتر می باشد.
فاصله مجاز اجرای پیچ ها در لبه کنج های بیرونی ساختار های دیوار پوششی با سازه مستقل از دیوار زمینه، 20 سانتیمتر می باشد.
فاصله مجاز پیچ از لبه پنل، 15 میلیمتر میباشد.
نکات فنی برش صفحات روکش دار گچی:
در هنگام برش پنل، کاغذ روکش (در لبه ها) نباید آسیب ببیند. عدم توجه به این موضوع عملیات درزگیری را دچار مشکل خواهد نمود.
دستگاه پخ زن دارای دو زاویه 5/22 و 45 درجه می باشد.از زاویه 5/22 درجه برای صفحات با ضخامت تا 5/9 میلیمتر و از زاویه 45 درجه برای صفحات با ضخامت 5/12 تا 18 میلیمتر استفاده می شود.
برای سهولت، سرعت و ارتقا کیفیت اجرای پخ، توصیه می شود که صفحات گچی بر روی میز کار قرار داده شده یا عملیات بر روی پالت بسته بندی انجام گردد.
به طور کلی استفاده از تیغ برش برای پخ زدن صفحات گچی توصیه نمی شود؛ زیرا مهارت نصاب در کیفیت پخ اجرا شده تاثیر زیادی خواهد داشت. چنانچه عرض پنل به اندازه ای کم باشد (یک نوار باریک) که استفاده از دستگاه پخ زن میسر نباشد، در چنین مواردی ناگزیر به وسیله تیغ برش، پخ اجرا می شود. برای این منظور، ابتدا روی صفحه گچی و به فاصله 4 میلیمتر از لبه، یک خط ترسیم شده و سپس به وسیله تیغ برش، پخی یکنواخت با زاویه 45 درجه اجرا می شود.
چنانچه لبه های پنل های نصب شده پخ خورده نباشند، اجرای پخ بر روی آن ها به وسیله تیغ برش مجاز نمی باشد,زیرا نوک تیغ به پنل مجاور آسیب خواهد رساند.
باید فاصله درز میان دو صفحه مجاور 2 میلیمتر و پهنای هر یک از پخ ها در دو لبه مجاور 4 میلیمتر باشد.
همواره دو لبه مجاور باید متجانس باشند؛ بدین معنی که چنانچه یک لبه کارخانهای در مجاورت یک لبه برش خورده قرار گیرد، ناگزیر لبه کارخانه ای نیز باید برش بخورد و کلیه مراحل پخ زنی و پرداخت بر روی آن انجام شود.
در محل در ها، باید صفحات گچی به صورت”L” شکل و در محل پنجره ها، تابلوی برق و جعبه آتش نشانی، به صورت”C” شکل بریده شوند. بدین ترتیب پس از نصب پنل، درز ممتد در امتداد قائم چهارچوب بازشو ایجاد نمیشود.در صورتی که جزئیات اخیر رعایت نشود،در امتداد درز های قائم ترک ایجاد خواهد شد.
نکات فنی برش صفحات روکش دار گچی:
در ساختارهای دیوار، می توان صفحات گچی را با استفاده از جک نگهدارنده پنل بر روی زیر سازی تکیه داد.مزیت اصلی استفاده از جک در نصب صفحات گچی، پیچ کاری توسط یک نفر (بدون نیروی کمکی) می باشد.
در ساختار های سقف، میتوان صفحات گچی را با استفاده از بالابر نگهدارنده پنل بر روی زیر سازی قرار داد.
برای دستیابی به حداکثر استحکام در ساختارهای سقف،باید صفحات گچی به صورت عرضی نصب شوند (راستای طولی پنل ها، عمود بر راستای سازه های پنل خور اجرا شود).در این حالت، لبه های برش خورده در محل سازه های پنل خور قرار می گیرند (به عنوان یک قاعده همیشگی در سقف های کاذب، همواره یک سازه باید لبه برش خورده پنل را پشتیبانی نماید).
در کلیه ساختارهای دیوار و سقف (تک لایه و چند لایه) پنل ها باید به صورت حصیر اجرا شوند. بدین منظور، فاصله دو درز باید حداقل 40 سانتیمتر در نظر گرفته شود. عدم رعایت اصول حصیر چینی و امتداد یافتن درزها در طول یکدیگر، موجب تضعیف ساختار و همچنین ایجاد ترک در محل درزها میشود.
برای حصول اطمینان از نفوذ بتونه، لازم است درزی با اندازه 2 میلیمتر میان دو صفحه مجاور در نظر گرفته شود به نحوی که سازه زیرین قابل رویت باشد.
اتصال صفحات گچی به زیرسازی، به وسیله پیچ مخصوص کناف و با استفاده از دستگاه پیچ زن قابل تنظیم صورت می گیرد.
در ساختارهای چند لایه فاصله دو درز افقی می تواند تا 20 سانتیمتر کاهش یابد.
در ساختارهای سقف فاصله دو درز باید کمتر از 50 سانتیمتر نباشد و توصیه میگردد مضربی از عدد 50 باشد.
سیمان بنایی:
سیمان بنایی، چسبانندهای آبی که در تهیه ملاتهای مختلف رایج در کارهای بنایی از آن استفاده میشود. سیمان بنایی عمدتاً به صورت ملات در سازههای بنایی برای اتصال آجر، سنگ یا بلوک مورد استفاده قرار میگیرد. مخلوطی از یک ماده چسباننده با سایر مواد مناسب است. ماده سیمانی ممکن است یکی از انواع سیمان پرتلند، سیمان پوزولانی، سیمان تفاله آهن گدازی، آهک آبدیده یا آهک آبی باشد. سیمان بنایی از کیلنکر سیمان پرتلند، مواد غیرآلی و مواد آلی تشکیل میشود. مواد غیر آلی عمدتاً پرکنندههایی نظیر سنگ آهک یا خوراک خام آسیاب شده هستند. ملات سیمان بنایی جذب آبی معادل نصف جذب آب ملاتهای سیمانی بدون مواد حباب هوا ساز دارند.
ترمیم ترکهای بتن با تزریق رزین اپوکسی:
ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﺘﻦ ﯾﮑﯽ از ﻣﻮارد ﺷﺎﯾﻊ در اﺟﺮای ﺳﺎزه ﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﺮک ﻫﺎ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ دﻻﯾﻞ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﮔﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺧﺸﮏ ﺷﺪن، اﻧﺒﺴﺎط و اﻧﻘﺒﺎض ﺣﺮارﺗﯽ، ﻧﺸﺴﺖ نامتقارن، تکانه های وارده به سازه بتنی، ﻋﺪم اﺟﺮای ﺻﺤﯿﺢ اﺗﺼﺎﻻت و درز ﻫﺎ، ﺑﺎرﮔﺬاری ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ اﯾﺠﺎد ﺗﺮک ﻫﺎی ﮐﺸﺸﯽ، ﺧﻤﺸﯽ و ﺑﺮﺷﯽ در ﺑﺘﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺤﺪود ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎی ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﮔﺮدد.
ﯾﮑﯽ از راﻫﮑﺎر ﻫﺎی ﻣﻮﺛﺮ ﺗﺮﻣﯿم، ﺗﺮزﯾﻖ اﭘﻮﮐﺴﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر به داﺧﻞ ﺗﺮک ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. درواقع تأثیر تزریق رزین اپوکسی به داخل ترک باعث ایجاد یک پیوند پلیمری بسیار قوی بین دو جداره شده و ضعف بوجود آمده بدلیل ترک خوردگی عملأ بهبود می یابد. اﻟﺒﺘﻪ ﭘﯿﺶ از اﺟﺮای ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ روش ﺗﺮﻣﯿﻤﯽ، دﻟﯿﻞ اﯾﺠﺎد ﺗﺮک در بتن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و اﻗﺪامات ﻻزم ﺟﻬﺖ رﻓﻊ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﯾﺪ زﯾﺮا در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﺗﺮک با متد تزریق اپوکسی، ﻓﺎﻗﺪ ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ .