رو زدن قير در راههاي آسفالته

رو زدن قير در راههاي اسفالته عبارتست حركت قير بطرف سطح راه و تشكيل يك لايه قير در سطح قشر اسفالت مي باشد.

از مهمترين علل قير رو زدن كه معمولا پيدايش آن در هواي گرم مي باشد وجود مقدار قير زيادتر از حد لزوم در يكي از قشرهاي اسفالت مي باشد. علاوه بر اين انجام پريمكت با قير بيش از اندازه و يا انجام تك كت با قير بيش از حد و انجام سيل كت با قير زياد تر از حد نصاب نيز سبب بيدايش اين نوع عارضه نيز مي شود.

يكي از موارديكه خيلي زياد در راههاي ايران ملاحظه مي شود اين است كه بهنگام اجراي پريمكت قبل از اينكه اجازه بدهند اين قير عمل بيايد يا باصطلاح خشك شود مبادرت به بخش قشر اسفالت مي نمايد كه جون قيرهاي مخلوط داراي حلال مي باشند لذا حلال موجود در اين قيرها در زير قشر بتن اسفالتي تبخير شده و سعي مي كند راهي بخارج بيدا نمايد . و در اثر كشش بخار بهنگام خروج از منافذ قشر هاي آسفالت قير را نيز با خود بيرون مي كشد و لكه هاي قير كه در ابتدا خيلي كوچك است حتي تا سطح يك متر مربع در سطح راه ايجاد مي شود . عين اين حالت نيز براي تك كت بسيار زياد ملاحظه شده است.

قیر زدگی از شایعترین خرابی های رویه های آسفالتی در مناطق گرمسیر کشور می باشد. بروز این خرابی پتانسیل لغزش وسایل نقلیه را در شرایط آب و هوایی مرطوب فراهم می آورد و باعث کاهش ایمنی راهها می گردد. پس از بررسی مکانیزم یجاد قیر زدگی و تاثیر عوامل مختلف بر آن از محل قیر زدگی محورهای مورد مطالعه 3 نمونه و از قسمت سالم مجاور یک نمونه برداشت شده است که برای تمامی نمونه های مذکور آزمایشات تعیین وزن مخصوص آسفالت، آزمایش مقاومت فشاری و تغییر شکل نسبی، آزمایش تعیین فضای خالی مخلوط آسفالتی و تعیین درصد قیر انجام شده است و نتایج به دست آمده با ابلاغیه های مشاور جهت فرمول کارگاهی آسفالت مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اکثر درصد قیر نمونه های آزمایش شده بالا می باشد. حتی برای نمونه های گرفته شده از محل سالم نیز درصد قیرهای مجاز و موجود در ابلاغیه مشاور است. افزایش درصد قیر باعث دوام مخلوط آسفالتی می شود. اما در مناطق گرمسیری نظیر خوزستان این افزایش مناسب نیست. در محورهای مورد مطالعه درصد فضای خالی مخلوط بسیار کمتر از 4 درصد که مقدار مناسب درصد فضای خالی برای آسفالت می باشد. کم بودن درصد فضای خالی خرابی هایی نظیر قیر زدگی را در رویه های آسفالتی به دنبال دارد.

بيشترين موارد كاربرد آسفالت حفاظتي ريز دانه بعنوان سيل كتهاي سطحي، مواد پركنندة خط افتادگي چرخها، زبر كردن سطح راه، پركردن منافذ رويه هاي آسفالتي و اصلاح شيب عرضي روسازي مي باشد. بعضي كشورها آسفالت حفاظتي ريز دانه را براي اهداف ديگري نيز مورد استفاده قرار مي دهند، كه اين اهداف شامل موارد زير است:

• اصلاح قير زدگي

• اصلاح شن زدگي

• اجراي قشر رگلاژي

• پركردن تركها

• پركردن فضاهاي خالي و چاله هاي كوچك

• لكه گيري چاله هاي كوچك و كم عمق

عواملي كه ممكن است باعث قير زدگي آسفالتهاي حفاظتي بشوند عبارتند از بازگشايي سريع راه برروي ترافيك، مقدار قير يا آب زياد در مخلوط و هواي گرم. به علاوه در راههاي پرترافيك از مخلوطهاي ريزدانه تر نبايد استفاده گردد در بررسي هاي ميداني مشخص شد كه وقتي مسير عبور چرخها ( بيش از 30 ميليمتر) در يك بار عبور پر شده باشند، روسازي پس از مدتي شيارهاي كوتاهي قيرزده خواهد شد.