بلوك پلی استايرن (يونوليت)
بلوك
بلوك های مختلفی مانند سفالی، سيمانی، پلی استايرن و یا از انواع مصالح سبک مناسب برای پر کردن فضا های خالی بین تیرچه ها و به عنوان قالب زیرین بتن پوششی، بكار می روند.
قسمت زيرين بلوك معمولا برای تامين سطحی صاف به منظور انجام نازك كاری و تيغه های داخلی بلوك، برای تقويت ايستايی مقطع بلوك، طراحی و ساخته می شوند.
بلوكها در سقفهاي تيرچه و بلوك نقش سازه اي در تحمل بارهاي وارد بر سقف ندارند. ليكن بايد قادر به تحمل ضربه هاي ناشي از حمل و نقل متعارف و بارهاي ناشي از عبور و مرور افراد در حين بتن ريزي باشند . همچنين ارتفاع و طول بلوك ها تابع ضخامت كل سقف و فاصله ي تيرچه ها از يكديگر مي باشد.
حداقل ضخامت جدار بدنه در بلوک های سيمانی، 15 میلی متر و حداقل عرض نشیمنگاه بلوک ، 17/5 میلی متر تعیین شده است.
بلوكهای سيمانی كه در حال حاضر در سقفها بكار می روند بسيار سست بوده و خطرات زيادی را برای شاغلين در ساختمان در حين اجرا بوجود می آورند.
بلوک سیمانی
در مورد بلوكهای سفالی نيز حداقل ضخامت جداره 8 ميليمتر تعيين شده است و بايد عاری از ترك و دانه های آهكی باشد.
رنگ بلوكهای سفالی بايد كاملا يكنواخت بوده و سطح آنها بايد صاف و عاری از انحنا و خميدگی باشد.
ضمنا بلوكهای سفالی بايد دارای لبه های تيز و مستقيم و بافت ريز و متراكم باشند.
بلوک سفالی
استفاده از بلوك پلی استايرن (يونوليت) در صورتی مجاز است كه بر اساس ابلاغيه وزارت مسكن از نوع نسوز بوده و دارای تاييديه فنی از مركز تحقيقات مسكن باشد.
در عمل ديده می شود عليرغم سفارش و خريد بلوكهای نسوز مقاديری بلوك قابل اشتعال نيز همراه اجناس تحويلی می باشد. به همين دليل توصيه می گردد برای جلوگيری از خطرات آتش سوزی تمام بلوكها را با شعله آزمايش نموده و چنانچه شعله ور شدند از بكار گيری آنها خودداری شود.
همچنين در صورت استفاده از بلوكهای پلی استايرن بايد سطح زيرين بلوك با لايه ای از رابيتس كه با نحو مناسبي به سقف مهار شده پوشانده شود و سپس با ملات گچ به ضخامت حداقل 2/5سانتيمتر اندود گردند.
بلوک پلی استایرن
ميلگرد افت و حرارت
برای مقابله با تنش های ناشی از افت و تغییرات دما ، ميلگردهای افت و حرارت در جهت عمود بر تیرچه ها در قسمت بالایی سقف نصب می شوند.
حداقل سطح مقطع اين ميلگردها نبايد از 002/ 0 سطح مقطع دال بتنی كمتر باشد . بر اين اساس برای ضخامت 6 سانتيمتر بتن، آرماتور شماره 6 در فاصله 25 سانتيمتر برای دال كفايت می كند .
فاصله بین دو میلگرد افت و حرارت متوالی نباید از هيچ يك از مقادير 5 برابر ضخامت دال بتنی و يا 30 سانتيمتر ، بيشتر شود.
ميلگرد افت و حرارت
در صورتيكه آرماتورهای دال به نبشی فوقانی جوش شوند بايد از نوع فولاد نرم (AI) و يا نيم سخت (AII) باشند و در غير اين صورت می توان آنها را از نوع فولاد سخت (AIII) نيز انتخاب نمود.
بر اين اساس حداقل قطر میلگرد های افت و حرارت برای فولاد نرم 5 میلی متر و برای فولاد نیم سخت 4 ميليمتر می باشد.
ميلگردهای مصرفی بايد كاملا صاف باشند.
اجراي نادرست آرماتورهای افت و حرارت
اجرای صحیح آرماتورهای افت و حرارت
