علل و عوامل بروز حوادث ساختمانی
علل و عوامل بروز حوادث ساختمانی
آمار مربوط به حوادث ناشی از کار در کارگاههای ساختمانی ایران {کانال همراه ناظر ساختمان} نسبت به متوسط جهانی بسیار بالاتر است.
هرساله 17 درصد حادثه مرگبار در کارگاههای ساختمانی جهان اتفاق میافتد که در ایران این میزان بالغ بر 45 درصد است (بر اساس آمار مربوط به سالهای قبل از 1394).
این آمار در سال 94 حدود 40 درصد بوده است که بیانگر فاصله معنادار وقوع حوادث ناشی از کار ساختمانی در ایران نسبت به کشورهای دیگر است.
بر اساس بررسیهای صورت گرفته توسط وزارت کار، 11 عامل اصلی در بروز حوادث محیط کار نقش دارد.
مهمترین این عوامل عبارتند از:
• استفاده از وسایل بیحفاظ و معیوب؛
• بیاحتیاطی؛
• نور ناقص؛
• تهویه نامطلوب؛
• لباس خطرناک؛
• فقدان اطلاعات و آموزش؛
• عدم رعایت مقررات ایمنی.
در فقدان نگاه سیستمی به موضوع معمولاً علل اساسی {کانال همراه ناظر ساختمان} بالاتر بودن آمار حوادث ساختمانی در ایران نسبت به کشورهای دیگر به شرح زیر عنوان می گردد:
1- ضعف دولت در انجام بازرسی و کنترلهای لازم بهعنوان مهمترین عامل.
2- عدم وجود ضمانت اجرایی کافی برای آئیننامهها و دستورالعملهای تدوینشده.
3- حذف هزینههای حیاتی ارتقای ایمنی در کارگاههای ساختمانی توسط کارفرمایان باهدف کسب بالاترین سود.
4- توجه کمتر کارفرمایان و پیمانکاران به ایمنی با افزایش اعتماد به بیمههای مسئولیت و محول کردن پرداخت غرامت احتمالی به شرکتهای بیمهای.
حادثه معمولاً در عبارت کلی و رایج رعایت نکردن اصول یا ضوابط ایمنی خلاصه میشود، بدون آنکه به علل و عوامل اصلی و ریشهای این حوادث پرداخته شود و اگر اقدامات و تصمیماتی نیز اتخاذ شود، در نبود ریشهیابی کامل به انجام میرسد و در نتیجه تأثیری در جلوگیری از وقوع این حوادث و کاهش آنها ندارد.
چنانچه حوادث ساختمانی با نگرش سیستمی مورد توجه قرار گیرد، {کانال همراه ناظر ساختمان} شناخت بهتری نسبت به پیچیدگی ماهیت حوادث و آگاهی کاملتری در مورد عوامل ایجادکننده آنها به دست میآید.
سیستم بهعنوان کل واحد، مجموعهای از اجزاست که با یکدیگر در ارتباط و تعامل بسیار نزدیک و تنگاتنگ است.
در نگاه سیستمی علاوه بر علل و عوامل مستقیم حادثه نظیر عوامل فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و ارگونومیکی که در تئوریهای مختلف علت حادثه بیان میشود، علل و عوامل غیرمستقیم نیز که بسیار تاثیرگذارست، شناسایی میشود.
علل و عوامل شانزدهگانه بروز حوادث ساختمانی:
1- ضعف آگاهی عمومی و سهل گیری بهداشت، ایمنی و حفظ محیطزیست بهطور عام در جامعه (ضعف باور عمومی).
2- کمبود تفکر سیستمی در بخش ساختمان.
3- وجود نظامهای مختلف ساختوساز در کشور.
4- ضعفهای اساسی در نظام کنترل ساختمان.
5- نبود نهاد واحد مسوول بهداشت، ایمنی و حفظ محیطزیست در بخش ساختمان، {کانال همراه ناظر ساختمان} تعدد مراکز تصمیمگیری و دخیل در امر و کمبود همکاری بین آنها.
6- نبود نظام جامع تأمین و کنترل بهداشت، ایمنی و حفظ محیطزیست در بخش ساختمان.
7- دخالت گسترده اشخاص فاقد صلاحیت.
8- تعدد مدارک لازمالاجرا (توازی، تداخل، مغایرتها و کاستی).
9- نبود آموزشهای تخصصی برای دستاندرکاران ساختمان.
10- نبود بازرسی کار و بهداشت حرفهای تخصصی در بخش ساختمان.
11- کمبود کارگران ماهر و متصدیان دارای صلاحیت.
12- کمبود اعمال ضمانتهای اجرایی و بازدارندگی قانونی.
13- ضعف اراده و تعهد مدیریت.
14- استفاده نکردن از مصالح استاندارد.
15- کمبود دانش مدیریت، مدیریت پروژه و مدیریت ساخت.
16- کمبود مطالعات و پژوهش کافی و نبود نظام بازخورد و درسآموزی.