بتن مگر

تعریف:

بتن مگر، بتن رگلاژ کف (تراز کف) یا بتن نظافت، بتنی است با ضخامت 5 تا 10 سانتیمتر و عیار 100 تا 150 کیلوگرم در متر مکعب که در زیرین ترین قسمت ساختمان به منظور آماده‌سازی بستر برای آرماتوربندی اجرا می‌گردد.

کاربرد:

1- جلوگیری از نفوذ سیمان به خاک؛

2- جلوگیری از جذب آب بتن توسط خاک؛

3- صاف، تراز و همگن کردن بستر فونداسیون؛

4- آماده‌سازی بستر خاک برای آرماتوربندی؛

5- اگر خاکبرداری بیش از حد لازم انجام شود برای تراز کردن کف پی و پر کردن فضای خالی می‌توان از بتن مگر استفاده نمود.

نکات مهم:

1- قبل از اجرای بتن مگر با ریختن گازوئیل یا ماده دفع کننده دیگری روی سطح خاک، علاوه بر دفع حشرات داخل خاک، از رویش گیاهان و نفوذ احتمالی آن‌ها به فونداسیون در جلوگیری شود.

2- قبل از اجرای بتن مگر خاک بستر باید مرطوب شود تا آب بتن جذب خاک نگردد و بتن پوک نشود.

3- بهتر است بتن مگر بلافاصله بعد از گودبرداری انجام شود، تا خاک بستر دچار تورم و هوازدگی نشود.

4- در صورت اجرای شفته آهک روی بستر، لازم است قبل از اجرای بتن مگر شفته آهک مرطوب شود تا آب بتن را جذب نکند.

5- بتن مگر باید زمانی بر روی شفته آهک اجرا شود که مقاومت شفته آهک به 1.5 کیلوگرم بر سانتیمترمربع رسیده باشد. قابل ذکر است که شفته آهکی زمانی به مقاومت 1.5 کیلوگرم بر مترمربع رسیده است که اثر کفش پس از راه رفتن بر روی آن باقی نماند.

6- بتن مگر معمولاً توسط دستگاه‌های بتونیر کوچک ساخته می‌شود. دقت شود که بتن درون دستگاه حداقل دو دقیقه پس از اضافه کردن آب، به خوبی مخلوط شود و سپس مورد استفاده قرار بگیرد.

7- بتن مگر معمولاً جهت پاکسازی کف و فراهم شدن امکان آرماتوربندی دقیق‌تر اجرا می‌شود. بنابراین باید دقت شود که سطح تمام شده آن تمیز، یکنواخت و صاف (یا ماله کشیده شده) باشد.

8- معمولاً  بتن مگر حدود 10 سانتیمتر از طرفین، بیشتر از عرض فونداسیون مورد نظر اجرا می‌شود.

9- بعد از ریختن بتن مگر، بسته به دمای هوا، لازم است نسبت به عمل‌آوری آن اقدام شود (در صورت عمل‌آوری مناسب، معمولاً یک روز بعد از اجرای بتن مگر می‌توان مراحل اجرایی بعدی را روی آن شروع نمود).